Κοινωνία-Άνθρωπος

Η Λεμεσός έχει αποδείξει διαχρονικά πως στο επίκεντρο των δραστηριοτήτων της έχει τον άνθρωπο. Κάνοντας μια μικρή ιστορική αναδρομή θα δούμε πως αναπτύχθηκε μετά την ανεξαρτησία εξαιτίας της συσσώρευσης εργατικού δυναμικού. Ως μια πόλη λιμάνι, βιοτεχνιών, οινοβιομηχανιών και γεωργικών αγροκτημάτων είχε ανάγκη κυρίως από εργάτες. Στην εικόνα της πόλης ήρθε να προστεθεί μεγάλος αριθμός προσφύγων από την Τούρκικη εισβολή του 1974, οι οποίοι σύντομα έγιναν σημαντικό λειτουργικό κομμάτι της κοινωνίας της Λεμεσού.

Η Λεμεσός σήμερα αποτελεί ένα μωσαϊκό διάφορων κοινοτήτων, τάξεων, εθνοτήτων και θρησκειών. Η Λεμεσός υπήρξε πάντα ένα χωνευτήρι ανθρώπων και πολιτισμών. Με το ίδιο πνεύμα αποδοχής και συνύπαρξης η σύγχρονη Λεμεσός τους αγκαλιάζει όλους. Δυστυχώς όμως, τα κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα του 21ου αιώνα αποκλείουν ομάδες, επιδεινώνοντας τη θέση τους, δημιουργώντας ένα χάσμα ταξικό που έχει ως κύρια αιτία την ανεργία.

Πρώτιστος στόχος της δημοτικής αρχής, όπως έχει επισημανθεί και αλλού, είναι η δημιουργία θέσεων εργασίας. Ο ανειδίκευτος εργάτης, η μητέρα μονογονιός, ο/η νέος/α επιστήμονας, έχουν τη θέση τους στην πόλη

Μέλημα της δημοτικής αρχής είναι να δημιουργήσει τις συνθήκες που
θα τους επιτρέψουν να βρουν αυτή τη θέση και να την αξιοποιήσουν
συμβάλλοντας εποικοδομητικά στη ζωή της πόλης.

Μέσα από την πνευματική, οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της πόλης, κερδίζει αναμφισβήτητα το σύνολο, το κοινό καλό. Μειώνονται οι παράγοντες περιθωριοποίησης και ελαττώνονται οι κίνδυνοι παραβατικής συμπεριφοράς. Οι δημότες αποτελούν ισότιμες ψηφίδες ενός μωσαϊκού, με αίσθηση κοινής ευθύνης και αποδοχής.

Εκεί όπου οι συνθήκες διαβίωσης είναι οριακές, ο Δήμος πρέπει να συμβάλλει με άλλους τρόπους φανερώνοντας το ανθρωπιστικό του πρόσωπο, αποδεικνύοντας πως έχει δημιουργήσει μια πόλη για όλους τους πολίτες, εφαρμόζοντας και κοινωνικές πολιτικές άμεσης δράσης.