Skip to main content

Η ομιλία της Ιφιγένειας Λάμπρου (Αρχιτέκτονας), κατά τη δημοσιογραφική διάσκεψη που πραγματοποίησε η πρωτοβουλία για τη Λεμεσό την 1η Μαρτίου 2021.

Η Λεμεσός έχει αποδείξει διαχρονικά πως στο επίκεντρο των δραστηριοτήτων της έχει τον άνθρωπο. Στόχος θα πρέπει να είναι η δημιουργία  μιας πόλης χωρίς αποκλεισμούς, αυτής που εκτιμά όλους τους ανθρώπους και τις ανάγκες τους εξίσου, ανεξαρτήτως οικονομικής ή κοινωνικής κατάστασης, ως μια «πόλη για όλους» .

Κοινωνική Στέγη – Προσιτή Κατοικία:

Αναγνωρίζοντας τους πυλώνες που δομούν την κοινωνική συνοχή ενός κράτους – μιας πόλης, καταλήγουμε ότι πρωτίστως πρέπει να επιλυθούν οι στεγαστικές ανάγκες αφού αποτελούν κριτήριο προόδου και καθρέφτη των αξιών της κοινωνίας. Χωρίς ικανοποιητική λύση στο στεγαστικό ζήτημα είναι ανώφελο να προχωρήσει κανείς στην αντιμετώπιση άλλων κοινωνικών προβλημάτων, καθώς η κατοικία είναι η βάση που καθορίζει τη την ανθρώπινη επιβίωση, την κοινωνικοποίηση, τη δημιουργία οικογένειας, εργασίας, ηρεμίας, ανασυγκρότησης και πολλά άλλα.

Ο ΟΗΕ αναγνώρισε την πρόσβαση σε επαρκή κατοικία ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και έκτοτε, έχει επιβάλει πολιτικές για τη διασφάλιση αξιοπρεπούς κατοικίας σε προσιτή τιμή. Η παροχή προσιτής κατοικίας μπορεί να θεωρηθεί το όχημα για την ενεργή εφαρμογή του ‘Δικαιώματος στην Πόλη Πόλη’ για κάθε πολίτη.

Λόγω της έντονης και διαρκούς ύφεσης της παγκόσμιας οικονομίας τα τελευταία χρόνια, η ανάγκη κοινωνικής στέγασης δεν αφορά μόνο οικονομικά αδύναμους και ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, αλλά και άτομα της μεσαίας τάξη τάξης. Η τοπική αυτοδιοίκηση θ α πρέπει να κάνει ενέργειες που να αφορούν την ενίσχυση των κοινωνικών στεγαστικών υποδομών με παρεμβάσεις στην αγορά αγορά, προς τόνωση του προσιτού οικιστικού αποθέματος όπως εφαρμόζεται σε άλλες σύγχρονες πόλεις παρέχοντας κίνητρα προς τους κατασκευαστές, ώστε ένα ποσοστό της ανάπτυξης να διατίθεται για προσιτή κατοικία. Αυτό θα μπορούσε επίσης να συμβάλει στη δημιουργία κοινωνικά ποικιλόμορφων γειτονιών και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.

Παράλληλα, αναγνωρίζοντας το γεγονός της αποκέντρωσης του πληθυσμού και των εγκαταλελειμμέ νων κτιρίων στο κέντρο της πόλη, θα μπορούσαν να προταθούν κίνητρα με σκοπό τη συντήρηση τους ώστε να διατεθούν σε προσιτές τιμές.

Άλλες εναλλακτικές μορφές εφαρμογής της προσιτής στέγης, είναι η παροχή κατοικίας με χαμηλό ενοίκιο, απόκτηση κατοικίας με χαμηλό κόστος, οικοδομικοί – οικιστικοί συνεταιρισμοί, από κοινού ιδιοκτησία (shared ownership) ή παροχή ενοικιαζόμενων σπιτιών από τον ιδιωτικό τομέα τομέα.

Αδιαμφησβήτητα μέσα από την στεγαστική σταθερότητα τα οφέλη που προκύπτουν είναι πολλά. Η βελτίωση της υγείας των ατόμων, οι καλύτερες επιδόσεις των παιδιών στην εκπαίδευση, η διευκόλυνση στην εύρεση και διατήρηση σταθερής εργασίας των ατόμων, η οικονομική ασφάλεια των νοικοκυριών αφού με τη μείωση του κόστους στέγασης μπορούν να καλυφθούν και άλλες ανάγκες (τροφή, υγεία, κ.ά).

Στήριξη ευάλωτων ομάδων:

Μέλημα της δημοτικής αρχής θα πρέπει να είναι και η στήριξη των ευάλωτων ομάδων πληθυσμού πληθυσμού, μέσα από την υλοποίηση κατάλληλων υποδομών όπως κέντρων φιλοξενίας και συμπαράστασης. Ως Δήμος, θα πρέπει να εντάξει προγράμματα με σκοπό την αντιμετώπιση φαινομένων ενδοοικογενειακής βίας, κακοποίησης και εξάρτησης ουσιών, καθώς και προγράμματα πρόληψης στην οικογένεια, στο σχολικό περιβάλλον, σε περιβάλλοντα αναψυχής. Η δημιουργία αθλητικών εγκαταστάσεων μπορεί να παροτρύνει και να προσφέρει ευκαιρίες αναψυχής των νέων, ώστε να μην καταφεύγουν στην χρήση ουσιών.

Ένταξη και ενσωμάτωση των μειονοτήτων:

Με στόχο την ένταξη και ενσωμάτωση των μειονοτήτων στο κοινωνικό σύνολο, ο Δήμος θα πρέπει να αλλάξει τη θέση και το ρόλο τους μέσα στην αστική δομή και την πρόσβαση στα κοινά.

Για να αισθάνονται κάτοικοι της πόλης, θα πρέπει να καλούνται σε δημοτικές ομάδες, συμβούλια, δίνοντας τους χώρο και θέσεις  επίσημης εκπροσώπησης.

Συμπερασματικά, είναι αναγκαία η δημιουργία ενός νέου προτύπου ανάπτυξης όπου όλοι οι κάτοικοι έχουν μια αντιπροσωπευτική φωνή στις διαδικασίες διακυβέρνησης και έχουν πρόσβαση σε βιώσιμα μέσα διαβίωσης και προσιτές βασικές υπηρεσίες, μιας πόλης χωρίς αποκλεισμούς, της «πόλης για όλους».